Noem haar gerust de Assepoester van de rozenfamilie. Jarenlang slechts goed genoeg voor het vullen van grote massieven, zelfs groenstroken van autostrades. Ze wacht geduldig om in haar kwaliteiten ontdekt te worden.

Neen, groot wordt ze niet. De bottelroos houdt het op een bescheiden anderhalve meter. Te hoog? Snoeien vraagt geen deskundigheid. Gewoon in het vroege voorjaar de schaar erin zetten en knippen maar. Deze roos vindt het allemaal goed, want bloeit op eenjarig hout.

Mooie bloemen
Van mei tot september pakt de bottelroos uit met bloemen. Bij de meeste variëteiten zijn ze enkel -en daarmee gemakkelijk te bezoeken door bijen en ander bestuivers-. Hun kleur -opnieuw afhankelijk van de variëteit, van wit tot roze, rood en zelfs nog donkerder. Goed om weten is ook nog dat de plant haar uiterste best doet om zo lang mogelijk goed voor de dag te komen. Uitgebloeide bloemen houden hun kroonblaadjes niet angstvallig vast. Ze laten ze vallen.

Schitterende bottels
Slot aan het verhaal van bloemen en bijtjes is zaad- en vruchtvorming. De Japanse bottelroos doet dat uitbundig. Elke bottel -en het kunnen er honderden op één struik zijn- gaan voor een doormeter van ongeveer twee centimeter. Rijp zijn ze schitterend rood van kleur. Regen en wind hebben er geen vat op. Ze blijven je tuin dan ook lang decoreren.

Echte vogelstruik
Elk van de bottels zit barstensvol dikke zaden. Voor heel wat tuinvogels zijn ze een heuse lekkernij. Verwacht dus vogelbezoek de komende maanden. Veel kans trouwens dat een aantal van hen volgend jaar in de rozenstruik komt schuilen tegen de poes van de buren of ander gevaar of mooier nog, er een nest in komt bouwen.

Bont kleurenspel
In de herfst doet de bottelroos een extra inspanning om uw tuin in kleur te zetten. Ze trekt het bladgroen uit haar bladeren weg en laat schitterend geel in de plaats komen. Met een streepje zon erop vertaalt zich dat in een struik vol ‘bladgoud’.

Tuinraad
Deze roos is niet veeleisend wat de grond betreft. Zand of klei, het maakt haar niet veel uit. Geef als het even kan wel een plekje in volle zon. Hou er rekening mee dat de struik steeds meer ruimte wil innemen via ondergrondse uitlopers.

Foto: Marc Verachtert