Afgevallen bladeren hebben allerlei nut. Onder heesters kan het als een natuurlijk afdekking van de grond blijven liggen. Het beschermt de wortels tegen een te vroeg en te diep indringen van vorst en voorkomt een directe verdamping van het grondwater. Tegen het wegwaaien legt men rijshout neer en strooit men tuingrond over de bladeren.

Wat om de vaste planten heen aan afgevallen blad bij elkaar gewaaid is, kan ook blijven liggen. Alleen mogen groene plantedelen niet onder nat blad overwinteren wegens rotting. Het overige afgevallen blad op het gazon, tussen perkrozen en op paden worden bijeengeharkt en zo als bodemafdekking elders gebruikt of om in te spitten of te composteren.

Een zekere voorzichtigheid is vereist bij het afgevallen blad van vruchtbomen. Hieraan zitten namelijk vaak sporen van schimmels, die in het voorjaar het jonge groen infecteren. Vaak wordt daarom aanbevolen om blad van vruchtbomen uit de tuin te verwijderen. Maar tijdens de wintermaanden kan afgevallen blad van vruchtbomen zonder risico ergens buiten de tuin blijven liggen. In maart wordt het bijeen geharkt en met ander afval gecomposteerd. Het verteert nu snel. Belangrijk is het om alle schimmelsporen te doden. In de composthoop moet het aangetaste blad in het midden ondergebracht, met kalkstikstof bestrooid en met aarde bedekt worden.

Als er veel afgevallen blad is, kan een bladcomposthoop aangelegd worden en na ongeveer 18 maanden is deze in teelaarde veranderd. Daar blad zeer dicht op elkaar ligt, worden slechts lagen van 3-5 cm dikte gemaakt. Iedere laag wordt nat gemaakt met kalkstikstof (75-100 g/m²) of bio-compostmaker voor het verkrijgen van kalkarme bladaarde. U kunt het ook met een dun laagje tuingrond of turfmolm bedekken. De stapel moet maar 75 cm hoog te zijn en wordt uiteindelijk met een geperforeerde zwarte folie (plastic) afgedekt. Eind mei van het volgend jaar moet de stapel weer omgewerkt worden. Ontbrekend vocht wordt aangevuld en de stapel wordt opnieuw met zwarte folie (plastic) bedekt.